Aile, çocukların büyüme ve gelişmesini belirleyen ilk çevredir. Bu durumda, ebeveynler önemli bir rol oynarlar, böylece bir ebeveynin çocuğa karşı yapması gereken, Küçüğün hem fiziksel hem de zihinsel olarak her zaman sağlıklı olmasını sağlamak için yapılması gereken bir yükümlülük vardır. Ebeveynlerin çocuklara karşı yükümlülükleri, çeşitli alanlarda çocuk haklarının yerine getirilmesini sağlamak için ebeveynlerin yapması gereken çeşitli şeylerdir. Ebeveynler, çocuk kendi geçimini sağlayabilecek duruma gelene kadar çocuğun yaşamının düzgün olmasını sağlamalıdır. Bu yükümlülüğü yerine getirmekle yükümlü olan sadece biyolojik ebeveynler değildir. Aynı şekilde, ebeveynler boşanmaya karar verdiğinde, çocuğun ihtiyaçlarının yine de hem ebeveyn hem de varsa üvey ebeveynler tarafından karşılanması gerekir.
Anne babaların çocuklarına karşı sorumlulukları nelerdir?
Endonezya'da, ebeveynlerin çocuklara karşı yükümlülükleri 2014 tarihli 35 Sayılı Kanunda düzenlenmiştir. Bu yasa, 2002 tarihli Çocuk Korumaya ilişkin 23 Sayılı Kanunda yapılan bir değişikliktir. Kanunun 26. maddesi ana babanın çocuklara karşı yükümlülüklerinin dört şeyi içerdiğini belirtmektedir:
- Çocukları beslemek, beslemek, korumak ve eğitmek
- Çocukları yeteneklerine, ilgi alanlarına ve yeteneklerine göre büyütmek
- Çocukların erken yaşta evlenmelerinin önlenmesi
- Çocuklara karakter eğitimi verin ve karakter değerlerini aşılayın.
Uygulamada, çocuklara karşı ebeveynlik yükümlülüklerinin dört noktası daha teknik konulara yeniden tanımlanabilir, örneğin:
- Çocuklara yaşamak için iyi bir yer sağlamak
- Çocuklara besleyici yiyecek/içecek ve uygun giysiler sağlayın
- çocukları koruyun
- Eşyaları da dahil olmak üzere çocukların güvenliğini sağlamak
- çocukları disipline etmek
- Çocukların finansal ihtiyaçlarının karşılanmasını sağlamak
- Çocuklar için en iyi eğitim biçimini seçme
- Çocuğun her zaman sağlıklı olduğundan emin olun ve onu iyi bir sağlık kuruluşuna götürün.
Anne babanın çocuklara karşı sorumlulukları sadece maddi meselelerle sınırlı olmayıp manevi meseleleri de kapsamaktadır. Aşağıda bu tür yükümlülüklere ilişkin bazı örnekler verilmiştir:
Çocuğun kişiliğini şekillendirmek
Aile, çocukların ilk bildikleri ve kendi karakterleri hakkında çok şey öğrenecekleri ortamdır. Bu nedenle anne-babalar, çocukların onları taklit edebilmeleri için güzel örnekler aracılığıyla güzel ahlak değerlerini aşılamakla yükümlüdürler. Ebeveynler, sıcak ve sevgi dolu bir aile ortamı yaratarak çocuklarının duygusal yaşamını sağlamalıdır. Anne-baba boşanmış olsa bile çocuğun önünde kin dahi göstermeyin ki ruh sağlığı bozulmasın.
Anne babanın çocuklara olumlu ahlaki değerleri aşılamasının yanı sıra dini değerleri de çocuklara aşılamaktadır. Yapılabilecek basit şeyler, çocukları ibadethanelere götürmek, dini dersleri dinlemek, çocukları küçük yaşlardan itibaren kutsal kitapla tanıştırmaktır.
Sosyal değerleri öğretmek
Aile sosyal eğitimi, çocukların sosyal yaşamaları için çok önemli bir temeldir. Bu durumda ebeveynlerin çocuklarına karşı yükümlülüğü, karşılıklı yardımlaşma tavrını aşılamak, hasta akraba veya komşulara yardım etmek, sorun çıkarmamak ve her zaman temizliği korumaktır. [[İlgili makale]]
Ebeveynler çocuklara karşı yükümlülüklerini yerine getiremediğinde
Ebeveynlerin çocuklarına karşı yükümlülüklerini yerine getirmelerini engelleyebilecek ölüm, nerede olduğu bilinmeyen ve diğerleri gibi birkaç şey vardır. Böyle bir durumda, çocuk haklarının yerine getirilmesi, örneğin büyükanne/dede gibi en yakın aile tarafından ve yürürlükteki yasaya göre gereksinimleri karşılayan vasiler ve koruyucu ebeveynler tarafından gerçekleştirilmelidir. Ebeveynler boşanmaya karar verdiğinde, ebeveynlerin çocuklarına karşı yükümlülükleri birbirleriyle uzlaşmalıdır. Ayrılan her iki ebeveyn de çocuğun en azından maddi açıdan yetersiz olmadığından emin olmalıdır. Çocukları sadece ihtiyaçlarını karşılamak için, özellikle de sizi yasaklayan bir mahkeme kararı varsa, dikkatsizce ziyaret etmemelisiniz. Tüm kararlar eski eşiniz ve şimdiki partnerinizle birlikte tartışılmalıdır ki sadece çocuklara zarar verecek bir anlaşmazlık olmasın.
