Ani'nin annesinin çocuğu 2 yaşında net bir şekilde konuşabilirken, Budi'nin annesinin aynı yaştaki oğlu konuştuğunda anlaşılamaz. Budi'nin annesinin yaşadığı durumlara ilişkin örnekler genellikle ebeveynleri, çocuklarının konuşma gecikmesi olup olmadığını merak ettirir. Çocuklarda konuşma gecikmeleri okuma, yazma, dikkat etme ve sosyalleşme güçlüğü ile ilişkilidir. Konuşma gecikmesi olan çocuklarda kapsamlı bir büyüme ve gelişme muayenesi çok önemlidir, çünkü örneğin işitme bozuklukları, otizm, zihinsel engelliler, Angelman sendromu gibi nadir hastalıklar gibi başka nedenlere bağlı olarak dil sorunları ortaya çıkabilir. Dil, anlama yeteneği olan alıcı dil ve düşünce, duygu ve fikirleri ifade etme yeteneği olan ifade edici dil olmak üzere ikiye ayrılır. Konuşma, dilin sözlü bir ürünüdür. Sözlü dilin yanı sıra, işaret dili, resim veya diğer medya kullanımı gibi sözel olmayan diller de bilinmektedir. Alıcı konuşma bozukluğu, çocuk diğer insanların ne dediğini anlayamadığında ortaya çıkarken, dışavurumcu konuşma bozukluğu, çocuk insanların ne dediğini anlıyor gibi göründüğü, ancak yanıt veremediği zaman ortaya çıkar.
Bir çocuğun konuşma gecikmesini belirleme
Bir çocuğun konuşma gecikmesinin varlığını veya yokluğunu tespit etmek için elbette öncelikle normal çocuk gelişiminin evrelerini bilmek gerekir. İşte genel bir rehber:
- 1 yaşında bir bebek şunları yapabilir:
- Ara ve sesin kaynağına doğru dön
- Adı geçtiğinde tepki verin
- Elveda demek için sallayarak
- Bir şeye işaret ederseniz, çocuk gittiği yöne döner.
- Sırayla konuş, konuşurken dinle
- "Pa-pa" veya "ma-ma" demek
- En az 1 kelime söyle
- 1-2 yaş arasında bebekler şunları yapabilir:
- Basit talimatları takip etmek
- Talimatlara göre vücudun bazı kısımlarını işaret edin.
- İlgisini çeken bir nesneyi size göstermek için işaret etmek
- 18-24 ayda her hafta 1 yeni kelime öğrenin
- 2 yaşında çocuklar şunları yapabilir:
- Basit sözlü komutları takip etmek
- 50-100 kelime söyleyebilir
- En az 2 kelimelik cümleler kurabilen
- Konuşmasının çoğu başkaları tarafından anlaşılabilir
Konuşma gecikmesi olan bir çocuğa ne zaman daha fazla tedavi verilmesi gerektiğini bilmek önemlidir. Aşağıdakiler konuşma gecikmesinin yaygın belirtileridir:
- Numara gevezelikveya 15 aylık olana kadar en az üç kelime söylememek
- 2 yaşına kadar konuşamıyor veya en az 25 kelime söyleyemiyor
- 3 yaşında basit cümleler kuramaz, basit komutları anlayamaz
- Talimatları anlamak zor
- Kötü telaffuz ve kelimelerin telaffuzu
- Kelimeleri bir araya getirmek zor
- Tam cümleler kurulamıyor
[[İlgili makale]]
Çocuk Konuşma Gecikmesini Aşmak İçin Konuşma Terapisi
Konuşma terapisi çocuklarda konuşma gecikmelerinin tedavisinde etkilidir ve etkinliği sorunun altında yatan nedene bağlıdır. Konuşma terapisinin, ifade edici konuşma güçlükleri olan çocuklar için etkili olduğu, ancak alıcı konuşma güçlüklerinin üstesinden gelmek için yeterince etkili olmadığı gösterilmiştir. Aşağıdakiler, çocuklar tarafından üstlenilebilecek konuşma terapisi türleridir:
1. Konuşması geciken çocuklar için konuşma terapisi
Temel olarak, çocukları konuşmaya teşvik etmek için terapi yapılır. Terapist, çocuğu oyuna sokmak, resimli kartları tanıtmak veya işaret dili gibi çeşitli yollar deneyecektir.
2. Apraksili çocuklar için terapi
Apraksi, belirli heceleri telaffuz etmede zorluktur. Çocuk söylemek istediği kelimeyi bilir ama doğru telaffuz edemez. Apraksinin tedavisine yardımcı olmak için yoğun tedaviye ihtiyaç vardır. Terapist, çocuğunuzun işitsel, görsel veya dokunsal tepkileri anlamasına yardımcı olabilir. Örneğin, çocukları ayna karşısında konuşmaları için eğiterek veya seslerini kaydederek.
3. Kekemelik tedavisi (kekemelik)
Kekemelik durumunda, terapist çocuğu daha yavaş ve net konuşması için eğitmeye çalışacaktır çünkü çok hızlı konuşmak genellikle kekemeliği daha da kötüleştirir. Konuşma ve iletişimde gecikme yaşayan bir çocuğun normal olarak başarısı veya başarısızlığı, bozukluğun türüne ve nedenine bağlıdır. Genel olarak, tespit ve müdahale mümkün olduğunca erken yapılırsa daha iyi sonuçlar elde edilecektir. Uzmanlar, konuşma gecikmelerini teşhis etmek için kesin bir yaş kriteri olmadığı konusunda hemfikir. Ebeveynlerin endişesi, çocuğu hemen kontrol etmek için kullanılabilecek erken belirtilerden biridir.
