Asansörde, penceresiz bir odada, hatta bir uçaktayken korkar mısınız? Eğer öyleyse, klostrofobiniz olabilir. Bu durum dünyadaki en yaygın fobilerden biridir, bu yüzden bunu anlamanız önemlidir.
Klostrofobi nedir?
Klostrofobi kelimesi şu kelimeden gelmektedir.
klostrum (Latince) kapalı yer anlamına gelen ve
fobiler (Yunanca) korku anlamına gelir. Kelimenin kökenine göre klostrofobi, kapalı veya dar alanlardan kaynaklanan mantıksız ve yoğun bir korkudur. Klostrofobisi olan kişiler, küçük alanlardan veya paniği tetikleyebilecek durumlardan kaçınmaya çalışacaklardır. Küçük bir odanın tanımı, fobinin şiddetine bağlı olarak değişebilir. Genel olarak, bu fobisi olan insanlar uçak, tren veya asansöre binmekten kaçınırlar. Ayrıca klostrofobisi olan kişiler, kalabalık bir odaya her girdiklerinde bir çıkış yolu bulmak için acele edecekler, içeride olduklarında kapının kapanmasından korkacaklar ve kalabalık bir yerde çıkışa yakın olacaklardır. Dolu bir asansörde olmak, penceresiz küçük bir odada olmak, uçağa veya küçük arabaya binmek, MR veya CT taraması yaptırmak, büyük veya kalabalık bir odada olmak, tünelden geçmek, içeride olmak gibi çeşitli durumlar klostrofobiyi tetikleyebilir. umumi tuvalet vb.
klostrofobinin nedenleri
Genel olarak, klostrofobi çocukluk veya ergenlik döneminde ortaya çıkar. Ne yazık ki bu fobiye neyin sebep olduğu tam olarak bilinmiyor. Bununla birlikte, çevresel faktörlerin büyük bir rolü olduğuna inanılmaktadır. Ek olarak, bu fobi, beynin korkuyu kontrol eden kısmı olan amigdalanın işlev bozukluğu ile de ilişkilidir. Ayrıca, bu fobiye aşağıdaki travmatik olaylar da neden olabilir:
- Uzun süre dar bir alanda sıkışıp kaldım
- Uçağa binerken türbülans yaşamak
- Banyo gibi küçük bir odada hiç cezalandırıldın
- Dar bir alanda bırakılmış, örneğin bir dolap
- Kalabalık bir yerde anne ve babasından ayrı kalmak.
Ayrıca, anne babanızda veya diğer aile üyelerinizde varsa, klostrofobi geliştirme olasılığınız daha yüksektir. Yani bir çocuk kendisine en yakın olan kişinin küçük bir kapalı alandan korktuğunu görüp gözlemlediğinde, o zaman aynı korkuyu o da hissedecektir. [[İlgili makale]]
Klostrofobi belirtileri
Onu tetikleyen bir durumda ortaya çıkan klostrofobi belirtileri hafif hatta şiddetli olabilir. Ayrıca panik atak geçiriyormuş gibi hissedebilirsiniz. Ortaya çıkabilecek belirtilerden bazıları şunlardır:
- Terlemek
- sallayarak
- Çok korkmuş veya paniklemiş
- Endişeli
- Nefes almak zor
- hiperventilasyon
- Hızlı kalp atış hızı ve yüksek tansiyon
- sıcak basmalar
- Kuru ağız
- Hissiz
- boğulma
- Sıkılık veya göğüs ağrısı
- mide bulandırıcı
- Baş dönmesi veya bayılma
- Bilinç bulanıklığı, konfüzyon.
Klostrofobi ayrıca belirli bir alana hapsolma veya kapana kısılma korkusunu da içerir, bu nedenle kasada sıra beklemek de bazı kişilerde semptomlara neden olabilir. Bu fobiye sahip olduğunuzu ve günlük hayatınıza müdahale ettiğinizi düşünüyorsanız hemen bir psikolog veya psikiyatristten yardım almalısınız.
klostrofobi nasıl yenilir
Size klostrofobi teşhisi konduğunda, psikoloğunuz bu fobiyle başa çıkmak için bir veya daha fazla tedavi seçeneği önerecektir. Olası tedavilerden bazıları şunlardır:
- Zihninizi yeniden eğitmek için bilişsel davranışçı terapi, böylece korktuğunuz alan veya yer tarafından tehdit altında hissetmezsiniz. Bu terapi sizi yavaş yavaş küçük bir odaya sokarak ve oluşan korku ya da endişenin üstesinden gelebildiğinizden emin olarak yapılır.
- Antidepresan ve yatıştırıcı ilaç tedavisi, klostrofobi semptomlarının kontrolüne yardımcı olabilir.
- Derin nefes alma egzersizleri, meditasyon ve kas gevşetme egzersizleri yapmak, olumsuz düşünceler ve kaygı ile başa çıkmanıza yardımcı olabilir.
- Bazı doğal takviyeler ve ürünler de panik ve endişe ile başa çıkmanıza yardımcı olabilir. Ayrıca lavanta yağı gibi sakinleştirici etki sağlayabilecek uçucu yağlar da kullanabilirsiniz. Ancak, bu sadece bir alternatif tıp şeklidir.
Genellikle, tedavi yaklaşık 10 hafta veya daha uzun süren haftada iki seans yapılır. Tedavi doğru bir şekilde yapılırsa, çok can sıkıcı olan klostrofobiden kurtulacaksınız. Bu nedenle, bu fobiniz varsa bir psikolog veya psikiyatriste danışmaktan çekinmeyin.
